Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
данд — I [دند] кит 1. аҳмақ, аблаҳ, нодон 2. дузд 3. чизе, ки даҳани инсонро хушк мекунад ва меафшурад; дандонбар (аз қабили хурмои хом, санҷид…) II [دند] кит. донаи меваи беданҷири чинӣ, ки монанди писта буда, хусусияти дармонӣ дорад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кунд — [کند] 1. ҳар чизи бурандае, ки дамаш тез набошад, нобурро; муқоб. тез: корди кунд, кунд кардан, кунд шудан 2. маҷ. кундзеҳн, кундфаҳм; кунҷи тез ҳанд. кунҷе, ки аз кунҷи рост калон аст; муқоб. кунҷи кунд; дандонро кунд кардан ягон чизи турши… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
